Rejestracja Próbek
pl en
Logo MASDIAG
O wyniku

Półilościowe oznaczenie substancji psychoaktywnych

Opioidy

Parametr
Przedziały stężeń
Informacje

+

++

+++
Kodeina
 10-50 ng/ml 50-200 ng/ml > 200 ng/ml
Kodeina jest opioidowym lekiem przeciwbólowym, w niskich dawkach dostępnym bez recepty. Mechanizm działania tego leku opiera się na metabolizmie do morfiny. U większości osób stężenia metabolitu są na tyle niskie, iż nie wykrywa się morfiny w laboratoryjnych badaniach krwi. U niewielkiego procenta osób populacji polskiej metabolizm ten może przebiegać bardzo szybko, skutkując wykrywaniem morfiny obok kodeiny. Obecność we krwi kodeiny może być również związana z metabolizmem acetylokodeiny – zanieczyszczenia występującego w heroinie i może świadczyć o zażywaniu heroiny (w takim przypadku stosunek stężeń morfiny do kodeiny powinien wynosić co najmniej 1,0). Kodeina w wysokich dawkach wywołuje euforię, zanik uczucia głodu, błogą apatię, spowolnienie perystaltyki jelit i żołądka, niewrażliwość na ból. Kodeina powoduje osłabienie koncentracji, w związku z czym nie powinna być zażywana przez osoby prowadzące pojazdy mechaniczne.
Morfina
 10-50 ng/ml 50-200 ng/ml > 200 ng/ml
Morfina należy do naturalnych opioidów (opiatów). Jest silnym lekiem przeciwbólowym dostępnym tylko na receptę. U osób niezażywających tego leku wykrycie we krwi morfiny może być związane z zażywaniem kodeiny lub heroiny. Zażywanie morfiny może wiązać się z wystąpieniem efektów niepożądanych, m.in. senności, zaburzeń funkcji poznawczych, halucynacji, delirium, depresji oddechowej, splątania, wahań nastroju, mioklonii, przeczulicy. Zażywanie wysokich dawek może prowadzić do śmierci.
6-acetylomorfina
 10-50 ng/ml 50-200 ng/ml > 200 ng/ml
6-acetylomorfina jest metabolitem heroiny. Podobnie jak heroina ma bardzo krótki czas półtrwania w organizmie. 6-acetylomorfina metabolizowana jest do morfiny. Stwierdzenie obecności 6-acetylomorfiny sugeruje zażycie heroiny w krótkim czasie przed pobraniem materiału do badania. Zażywanie heroiny może wiązać się z wystąpieniem efektów niepożądanych, m.in. senności, zaburzeń funkcji poznawczych, halucynacji, delirium, depresji oddechowej, splątania, wahań nastroju, mioklonii, przeczulicy.
Tramadol
 50-250 ng/ml 250-1000 ng/ml > 1000 ng/ml
Tramadol jest lekiem z grupy opioidów stosowanym w leczeniu bólu o umiarkowanym i dużym nasileniu, dostępnym tylko na receptę (należy do tzw. narkotycznych leków przeciwbólowych). Wykazuje również działanie przeciwkaszlowe. Wśród zastosowań medycznych wymienia się leczenie ostrych i przewlekłych bólów pourazowych, nowotworowych i pooperacyjnych. Tramadol może powodować zaburzenia funkcji poznawczych poprzez upośledzenie pamięci, zdolności wzrokowo-przestrzennych, a także zaburzenia płynności werbalnej. Długotrwałe stosowanie wysokich dawek tramadolu (powyżej 675 mg/dobę) może wiązać się ze zmianami behawioralnymi, wśród których dominuje wrogość, agresywne zachowania. Objawy toksyczności obejmują śpiączkę, zatrzymanie akcji serca, zapaść oraz depresję oddechową lub zatrzymanie oddychania.
Metadon
 20-100 ng/ml 100-400 ng/ml > 400 ng/ml
Metadon to silny lek przeciwbólowy. Wykorzystywany jest w leczeniu objawów abstynencji w uzależnieniu od opioidów, a także jako lek drugiego rzutu w leczeniu bólów nowotworowych i pooperacyjnych. Wśród efektów działania metadonu można wymienić: działanie przeciwbólowe, uspokojenie, nadmierne pocenie się, zwolnienie akcji serca (bradykardia), arytmię, spadek ciśnienia krwi, nudności, wymioty, zwolnienie perystaltyki jelit i zaparcia. Zażywanie wysokich dawek metadonu może prowadzić do śmierci na drodze depresji oddechowej.
Fentanyl
 0,2-1,0 ng/ml 1,0-4,0 ng/ml > 4,0 ng/ml
Fentanyl to lek z grupy opioidów stosowany w leczeniu bólu o dużym nasileniu. Należy do tzw. narkotycznych leków przeciwbólowych. W warunkach ambulatoryjnych może być stosowany w leczeniu bólów nowotworowych – zazwyczaj w postaci plastrów. Jest dostępny tylko na receptę. Zażywanie fentanylu wiąże się z możliwością wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: nudności, wymioty, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie, nadciśnienie, zawroty głowy, sedacja, skurcz oskrzeli, bezdech. Duże dawki fentanylu mogą prowadzić do nasilonej depresji oddechowej, bradykardii, zatrzymania akcji serca, drgawek klonicznych, sztywności mięśniowej, zespołu serotoninowego.

AMFETAMINA I JEJ POCHODNE

Amfetamina i jej pochodne to substancje działające silnie pobudzająco na ośrodkowy układ nerwowy. Mogą powodować uzależnienie psychiczne. Poza działaniem pobudzającym część pochodnych amfetaminy (np. MDMA, MDA, MDEA) ma również właściwości halucynogenne. Interpretując wyniki badań należy pamiętać, iż metamfetamina metabolizowana jest do amfetaminy, zatem wykrycie obecności tych substancji może wynikać z zażywania samej metamfetaminy lub obydwu tych substancji równolegle. MDMA i MDA są składnikami narkotyku Ecstasy. W organizmie MDMA metabolizowane jest do aktywnego metabolitu – MDA, oraz do nieaktywnych metabolitów, zatem stwierdzenie obecności MDMA i MDA może wynikać z zażywania MDMA lub obydwu tych substancji równolegle. Do objawów zażycia amfetaminy i jej pochodnych zalicza się między innymi: pobudzenie, stany lękowe, bezsenność, agresywne zachowania, halucynacje, psychozy, rozszerzenie źrenic, wzmożoną potliwość, hipertermię, tachykardię, zaburzenia rytmu serca. Zażywanie amfetaminy i jej pochodnych może prowadzić do śmierci – najczęściej w wyniku udaru mózgu, zawału serca, a także w przebiegu przegrzania organizmu i odwodnienia.
Parametr
Przedziały stężeń

+

++

+++
Amfetamina
 20-100 ng/ml 100-400 ng/ml > 400 ng/ml
Metamfetamina
 20-100 ng/ml 100-400 ng/ml > 400 ng/ml
MDMA (3,4-metylenodioksymetamfetamina)
 20-100 ng/ml 100-400 ng/ml > 400 ng/ml
MDA (3,4-metylenodioksyamfetamina)
 20-100 ng/ml 100-400 ng/ml > 400 ng/ml
MDEA (3,4-metylenodioksyetyloamfetamina)
 20-100 ng/ml 100-400 ng/ml > 400 ng/ml

KATYNONY

Parametr
Przedziały stężeń
Informacje

+

++

+++
4-MMC (mefedron)
 10-50 ng/ml 50-200 ng/ml > 200 ng/ml
Mefedron jest jednym z najczęściej używanych katynonów. Substancje z tej grupy działają pobudzająco na ośrodkowy układ nerwowy. Syntetyczne katynony to beta-keto fenyloetyloaminy. Zazwyczaj są analogami amfetaminy, co oznacza, że są strukturalnie powiązane z amfetaminą, metamfetaminą i MDMA. Do subiektywnych efektów działania mefedronu należą: euforia, zwiększona koncentracja, chęć poruszania się, potrzeba mówienia, zmniejszony apetyt i czujność, zwiększone odczuwanie muzyki. Do działań niepożądanych można zaliczyć: nadmierne pocenie się, krwawienia z nosa, bóle głowy, zaburzenia rytmu serca, nudności, zgrzytanie zębami, sinicę i ochłodzenie palców rąk i stóp, paranoję. Przy wysokich dawkach mogą pojawić się zaburzenia orientacji co do czasu i przestrzeni oraz halucynacje.

KOKAINA

Kokaina jest środkiem odurzającym o działaniu stymulującym. Do objawów zażycia należą między innymi: pobudzenie, zwiększenie energii, euforia czy mniejsze zapotrzebowanie na sen, ale także strach, ataki paniki, rozdrażnienie, paranoja, urojenia, zaburzenia snu i zaburzenia postrzegania rzeczywistości, halucynacje, nadmierne pocenie się, tachykardia, hipertermia, przyspieszenie oddechu, rozszerzenie źrenic, napady drgawkowe. Benzoiloekgonina jest metabolitem kokainy. Obecność benzoiloekgoniny świadczy o zażywaniu kokainy. Przyjmowanie kokainy może prowadzić do śmierci, najczęściej z powodu zaburzeń pracy układu sercowo-naczyniowego.
Parametr
Przedziały stężeń

+

++

+++
KOKAINA
 10-50 ng/ml 50-200 ng/ml > 200 ng/ml
Benzoiloekgonina
 50-250 ng/ml 250-1000 ng/ml > 1000 ng/ml

LEKI Z GRUPY BENZODIAZEPIN

Benzodiazepiny to leki psychoaktywne o działaniu uspokajającym, przeciwlękowym, nasennym, przeciwdrgawkowym, rozkurczającym mięśnie, wywołującym niepamięć następczą. Wyróżniamy leki o bardziej zaznaczonym charakterze nasennym i/lub uspokajającym (np.flunitrazepam), o silniejszym działaniu przeciwlękowym (np. alprazolam) oraz o silniejszym działaniu przeciwdrgawkowym (np.diazepam, klonazepam). Benzodiazepiny wykorzystywane są w leczeniu między innymi stanów lękowych, ciężkiej bezsenności związanej ze stanami lękowymi, depresji, kontroli skurczów mięśniowych, w premedykacji przed mniejszymi zabiegami chirurgicznymi, a także w leczeniu objawów nagłego odstawienia alkoholu. Do działań niepożądanych należą: ospałość, zawroty głowy, obniżenie koncentracji, zaburzenia widzenia (widzenie jak przez mgłę), zaburzenia pamięci, dezorientacja, splątanie, odrealnienie, halucynacje, reakcje paradoksalne (wzmożona pobudliwość, nerwowość, agresja), objawy manii polegające na przymusie mówienia, pobudzeniu psychoruchowym i gonitwie myśli. Benzodiazepiny mogą powodować niepamięć następczą już po zastosowaniu dawek terapeutycznych, a ryzyko jej wystąpienia jest wyższe, gdy stosowane są większe dawki. Objawom niepamięci może towarzyszyć zachowanie nieadekwatne do sytuacji.
Parametr
Przedziały stężeń

+

++

+++
Flunitrazepam
 2,0-10 ng/ml 10-40 ng/ml > 40 ng/ml
7-aminoflunitrazepam
 2,0-10 ng/ml 10-40 ng/ml > 40 ng/ml
Klonazepam
 10-50 ng/ml 50-200 ng/ml > 200 ng/ml
7-aminoklonazepam
 10-50 ng/ml 50-200 ng/ml > 200 ng/ml
Diazepam
 20-100 ng/ml 100-400 ng/ml > 400 ng/ml
Nordiazepam**
 20-100 ng/ml 100-400 ng/ml > 400 ng/ml
Oksazepam***
 50-250 ng/ml 250-1000 ng/ml > 1000 ng/ml
Lorazepam
 10-50 ng/ml 50-200 ng/ml > 200 ng/ml
Alprazolam
 2,0-10 ng/ml 10-40 ng/ml > 40 ng/ml
** Może być wykrywany również w przypadku zażywania diazepamu
*** Może być wykrywany również w przypadku zażywania diazepamu bądź nordiazepamu

LEKI NASENNE I USPOKAJAJĄCE

Parametr
Przedziały stężeń
Informacje

+

++

+++
Zolpidem
 20-100 ng/ml 100-400 ng/ml > 400 ng/ml
Zolpidem jest lekiem z grupy imidazopirydyn o działaniu nasennym, uspokajającym, przeciwlękowym i rozluźniającym mięśnie. Działa krótkotrwale i stosuje się w doraźnym leczeniu bezsenności. Ponadto zolpidem jest często wykorzystywany w tzw. przestępstwach wspomaganych narkotykami (lekami). Długotrwałe stosowanie leku może wywołać fizyczne i psychiczne uzależnienie. Ryzyko uzależnienia zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia. Do działań niepożądanych zalicza się między innymi: omamy, pobudzenie, splątanie, stępienie emocjonalne, senność, ból i zawroty głowy, biegunkę, nudności, wymioty. Powoduje ograniczenie zdolności psychomotorycznych.
Hydroksyzyna
 5,0-25 ng/ml 25-100 ng/ml > 100 ng/ml
Hydroksyzyna jest lekiem uspokajającym i przeciwlękowym, upośledzającym sprawność psychofizyczną. Wykazuje właściwości przeciwhistaminowe, cholinolityczne, przeciwbólowe i przeciwwymiotne. Zmniejsza stan napięcia wewnętrznego, niepokój, napięcie lękowe i napięcie mięśniowe. Najczęstszym działaniem niepożądanym hydroksyzyny jest senność. Do występujących często zalicza się suchość błony śluzowej jamy ustnej, ból głowy, uspokojenie, uczucie zmęczenia i znużenia. Niezbyt często obserwuje się nudności, bezsenność, zawroty głowy, drżenie, pobudzenie, splątanie, złe samopoczucie, gorączkę.